Περιεχόμενο
Αυτό το άρθρο δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο τεύχος 235 του περιοδικού .net - το περιοδικό με τις μεγαλύτερες πωλήσεις στον κόσμο για σχεδιαστές και προγραμματιστές ιστοσελίδων.
Έχετε πείσει τον πελάτη σας ότι δεν πρέπει να στέλνει ένα προϊόν φορτωμένο με δυνατότητες που οι πελάτες τους πιθανότατα δεν θα χρησιμοποιήσουν ποτέ. Αλλά πώς παίρνετε τις σωστές δυνατότητες στον χάρτη πορείας; Πώς διασφαλίζετε ότι αυτές οι λειτουργίες θα προσθέσουν στη χρησιμότητα του προϊόντος και ότι δεν θα προστεθούν μόνο σε μια ιδιοτροπία;
Ένα προϊόν γεμάτο με χαρακτηριστικά που δεν παρέχουν απτά οφέλη για την επιχείρηση και τους πελάτες της δεν είναι πραγματικά ένα πολύ καλό προϊόν. Πολλές δυνατότητες που συνδυάζονται ισοδυναμεί με… μια δέσμη χαρακτηριστικών. Για να δημιουργήσετε ένα καλό προϊόν, πρέπει να «κολλήσετε» όλες τις δυνατότητες μαζί με κάτι που σημαίνει κάτι για εκείνους που θα χρησιμοποιήσουν το προϊόν και επίσης παρέχει αξία για τους ανθρώπους που το παράγουν. Αυτή η κόλλα, κατά τη γνώμη μου, πρέπει να είναι το όφελος που παρέχει το προϊόν σε αυτές τις δύο πολύ διαφορετικές ομάδες ανθρώπων.
Οφέλη, όχι χαρακτηριστικά
Ρωτήστε οποιονδήποτε μισό-αξιοπρεπή πωλητή τι πωλούν, και πιθανότατα θα απαγγείλουν κατά λέξη, "Πώληση πλεονεκτημάτων, όχι χαρακτηριστικά!" Γιατί λοιπόν, όταν χτίζουμε προϊόντα για το Διαδίκτυο, συνεχώς πέφτουμε στην παγίδα να δίνουμε προτεραιότητα στις δυνατότητες και να ξεχνάμε τα οφέλη που προσφέρουν αυτές οι λειτουργίες στους πελάτες μας; Επειδή ένα χαρακτηριστικό είναι πολύ πιο εύκολο να εκτιμηθεί και να δημιουργηθεί παρά ένα όφελος. Τα οφέλη χρειάζονται χρόνο για να ξεκαθαρίσουν και να επικοινωνήσουν με τους ανθρώπους. Μερικές φορές το όφελος γίνεται σαφές μόνο όταν ομαδοποιούνται μερικά διαφορετικά χαρακτηριστικά.
Για παράδειγμα, πάρτε το Basecamp, το δημοφιλές εργαλείο συνεργασίας έργου από 37 σήματα. Εάν αναφέρετε τις δυνατότητές του, θα λάβετε κάτι τέτοιο: λίστα υποχρεώσεων, ανταλλαγή μηνυμάτων, ημερολόγιο, αποθήκευση αρχείων με προαιρετική ομαδική συζήτηση και γραφή. Αφαιρέστε οποιοδήποτε από τα πρώτα τέσσερα από αυτά τα χαρακτηριστικά και χάνετε το όφελος - συνεργασία. Μερικά από αυτά δεν είναι αμοιβαία αποκλειστικά. Για παράδειγμα, η λίστα υποχρεώσεων (Λίστα Ta-da) είναι ένα αυτόνομο προϊόν. Όμως το όφελος είναι διαφορετικό, όπως και οι χρήστες.
Εάν το όφελος δεν συνδέεται εγγενώς με το χαρακτηριστικό ή την ομάδα χαρακτηριστικών, είναι πολύ εύκολο για αυτούς να έχουν προτεραιότητα προς τα πάνω ή προς τα κάτω σύμφωνα με την πιο σημαντική - ή πιο δυνατή - άποψη του ατόμου. Αυτό δεν έχει μεγάλη σημασία εάν έχετε μια μικρή, συνεπή ομάδα ανθρώπων που κατέχουν όλοι το όραμα, αλλά αυτό δεν είναι επεκτάσιμο σε ένα μεγάλο έργο με πολλούς ενδιαφερόμενους. Βοηθώντας τους ανθρώπους να πάρουν τη σωστή απόφαση για το προϊόν, παρέχοντας ένα σαφές πλαίσιο λήψης αποφάσεων, μπορεί να είναι πολύ χρήσιμο.
Επομένως, πρέπει να αρχίσουμε να διασφαλίζουμε ότι όλα τα χαρακτηριστικά που σχεδιάζουμε και κατασκευάζουμε συνδέονται εγγενώς με τα οφέλη που παρέχουν. Αλλά πώς μπορούμε να το κάνουμε αυτό; Υπάρχουν δύο βασικά πράγματα που πρέπει να σκεφτούμε: ευθυγράμμιση και χαρτογράφηση.
Η ευθυγράμμιση σημαίνει ότι όλα όσα κάνετε πρέπει να ευθυγραμμίζονται άμεσα με το όραμα για το προϊόν. Εάν δεν είναι, τότε γιατί το κάνετε; Είτε το όραμά σας είναι λανθασμένο είτε σπαταλάτε πόρους για κάτι που δεν θα δώσει σε εσάς ή στους πελάτες σας τα οφέλη που έχετε ορίσει. Πρέπει να ελέγχετε συνεχώς τις ιδέες σας με βάση τις ιδέες που έχετε συγκεντρώσει - δεν αρκεί να γνωρίζετε τι κάνετε. πρέπει να ξέρετε γιατί το κάνετε επίσης. Επιπλέον, όλοι στην ομάδα πρέπει να γνωρίζουν γιατί το κάνετε. Εάν οι άνθρωποι γνωρίζουν το γιατί, αυτό γίνεται πολύ πιο εύκολο. Μπορείτε να σταματήσετε να έχετε συνομιλίες «τι εάν;» και να αρχίσετε να μιλάτε για τις πραγματικότητες αυτού που γνωρίζετε ότι είναι αλήθεια.
Αν δεν γνωρίζετε κάτι αληθινό, τότε έχετε δύο επιλογές: κάντε κάποια έρευνα για να δοκιμάσετε την ιδέα σας ή να την παρκάρετε. Μπορείτε πάντα να επισκεφτείτε ξανά κάτι αργότερα στον κύκλο ζωής ενός προϊόντος. Προσωπικά είμαι υπέρ της στάθμευσης όσο το δυνατόν περισσότερο: όσο λιγότερη δουλειά αναλαμβάνετε, τόσο περισσότερες πιθανότητες έχετε να βγείτε από την πόρτα και αυτό θα πρέπει να είναι η κύρια εστίασή σας. Το πλεονέκτημα της οικοδόμησης κάτι ψηφιακά είναι ότι είναι σχετικά ασήμαντο να κατασκευάζουμε και να στέλνουμε κάτι. Η αλλαγή είναι εύκολη και άμεση! Σε αντίθεση με άλλες βιομηχανίες, όπου η αλλαγή είναι κάτι που πρέπει να προσέξουμε.
Μπορεί να φαίνεται ότι μιλάω για μια «λιτή προσέγγιση» χωρίς να την αναφέρω. Δεν είμαι. Αυτό που μιλάω είναι καλό σχέδιο. Σκέφτομαι το ελάχιστο βιώσιμο προϊόν (MVP) και άλλες πρακτικές που σχετίζονται με την αδύνατη προσέγγιση όταν εργάζομαι, αλλά όχι εις βάρος της εμπειρίας. Ελάχιστη βιώσιμη εμπειρία, ίσως; Είναι απλώς κοινή λογική: κάντε λιγότερα, καλύτερα και όχι όλα ταυτόχρονα με ένα μέτριο πρότυπο. Κανένα από αυτά που αναφέρομαι εδώ δεν υποδηλώνει ότι πρέπει να στέλνετε ένα ημιτελές προϊόν, αλλά για την αποστολή ενός προϊόντος που χτυπά το γλυκό σημείο. Και ναι, δεν είναι νέα ιδέα.
Πάρκο και βόλτα
Ας υποθέσουμε ότι έχετε σταθμεύσει ό, τι νομίζετε ότι μπορεί να λειτουργήσει και πρόκειται να σχεδιάσετε και να δημιουργήσετε πράγματα που γνωρίζετε ότι θα φτάσουν σε αυτό το γλυκό σημείο. Μπορείτε να αρχίσετε να αντιστοιχίζετε αυτές τις λειτουργίες με τα οφέλη που θα προσφέρουν, είτε σε εσάς είτε στους πελάτες σας. Αλλά αυτό δεν σας δίνει πραγματικά ένα ολοκληρωμένο προϊόν.
Πρέπει να αρχίσετε να χαρτογραφείτε όλα αυτά έτσι ώστε να έχετε μερικά βασικά ταξίδια και, στη συνέχεια, μπορείτε να αρχίσετε να σχεδιάζετε αυτά τα ταξίδια. (Στην πραγματικότητα σχεδιάζετε ήδη εδώ και πολύ καιρό - ο σχεδιασμός δεν αφορά μόνο τη σιωπηλή σκιαγράφηση πλεγμάτων.) Στη συνέχεια, θα μπορείτε να αξιολογήσετε ποιο από αυτά τα ταξίδια παρέχει το μεγαλύτερο όφελος και να δώσετε προτεραιότητα στην εργασία σας.
Ομαδοποίηση λειτουργιών με αυτόν τον τρόπο σημαίνει ότι μπορείτε να τους αποδώσετε αξία. Παίρνετε επίσης πλήρεις εργασίες ή ταξίδια που μπορούν να σχεδιαστούν από άκρο σε άκρο.
Δούλευα σε ένα ευκίνητο έργο πριν από μερικά χρόνια και δεν το κάναμε. Σχεδιάσαμε σε ιστορίες χρηστών που είχαν προτεραιότητα έναντι του ποσού της προσπάθειας που θα απαιτούσαν να ολοκληρώσουν, τόσο από άποψη ανάπτυξης όσο και από πλευράς σχεδιασμού. Προς το τέλος του έργου, αρχίσαμε να παρατηρούμε «ρωγμές» να εμφανίζονται στα κενά μεταξύ των σπριντ. Επιστρέψαμε και συμπληρώσαμε αυτές τις ρωγμές, και όλα λειτούργησαν καλά.
Κοιτάζοντας πίσω τώρα, δεν ήταν τόσο μεγάλο δράμα όσο ένιωσε τότε. Αλλά υπήρχαν δύο πολύτιμα μαθήματα: η σκιαγράφηση των πλαισίων δεν είναι εκεί που ξεκινά ή τελειώνει ο σχεδιασμός. και όταν φαίνεται ότι ο κόσμος σας καταρρέει, το πρόβλημα πιθανώς δεν είναι τόσο μεγάλο όσο νομίζετε. Ο σχεδιασμός ξεκινά πολύ πριν από αυτό, στα αρχικά στάδια του έργου, και τα εργαλεία επιλογής είναι χάρτες εμπειριών και ταξίδια χρηστών. Εάν δεν συμμετέχετε στα αρχικά στάδια του σχεδίου έργου - το οποίο, όπως είπα, είναι σχεδιασμός - και ο χάρτης πορείας για το προϊόν, δεν κάνετε τη δουλειά σας ως σχεδιαστής.
Η ευθυγράμμιση και η χαρτογράφηση λειτουργιών και πλεονεκτημάτων με αυτόν τον τρόπο σημαίνει ότι μπορείτε να αποφασίσετε πού θα πρέπει να ξοδεύετε τον προϋπολογισμό σας για την υψηλότερη δυνατή απόδοση. Πώς ποσοτικοποιείτε ότι η επιστροφή εξαρτάται από εσάς.
Ως σχεδιαστές, έχουμε πολύτιμες δεξιότητες που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να διευκολύνουμε αυτήν τη διαδικασία σχεδιασμού / σχεδιασμού. Αλλά θα ήταν ανόητο να σκεφτόμαστε ότι μπορούμε να το κάνουμε αυτό σε πλήρη απομόνωση. Εκτός αν είστε πολυμαθητικός μονόκερος, ξοδεύετε τα δικά σας χρήματα και καθορίζετε τη δική σας επιτυχία, τότε η συνεργασία και η διευκόλυνση είναι τα κλειδιά για την επιτυχία.
Ανακαλύψτε τα 20 καλύτερα εργαλεία καλωδίωσης για σχεδιαστές στο Creative Bloq.
