Περιεχόμενο
- Η άνοδος του αυτοματισμού
- Η κατάρρευση του σχεδιασμού ιστοσελίδων
- Μια διαδικασία χωρίς κόκκους
- Σχεδιασμός με γνώμονα το AI
- Προσαρμόστε για να επιβιώσετε
Κατά τη διάρκεια της δουλειάς μου ως γραφίστας, έχω βιώσει σχεδόν τα πάντα - χωρίς σωματική βία - που μπορεί να σας ρίξει η επαγγελματική ζωή: ύφεση, νομικές διαφορές, υπερήμεροι πελάτες και φυσικά, η συγκίνηση που συνοδεύει την ολοκλήρωση ενός επιτυχημένου έργου.
Αλλά δύο γεγονότα - και τα δύο μετέτρεψαν την πρακτική της γραφιστικής - ξεχωρίζουν καθώς η ζωή αλλάζει. Το πρώτο ήταν η άφιξη του υπολογιστή Macintosh. Για όλους τους ασκούμενους σχεδιαστές εκείνη την εποχή, η μηχανοργάνωση απαιτούσε μια εκτεταμένη επανεξέταση του σκάφους: όχι περισσότερο μηχανικό έργο τέχνης, όχι περισσότερο επικόλληση, όχι περισσότεροι στοιχειοθέτες, όχι πιο ακριβά ρετουσάρισμα.
Για πολλούς, η γραφιστική είναι τόσο επιλογή τρόπου ζωής όσο και επιλογή καριέρας
Πολλές από τις εργασίες που είχαν γίνει στο παρελθόν από repro house αναλήφθηκαν από σχεδιαστές που κάθονταν μπροστά από οθόνες υπολογιστών. Ήταν η αρχή μιας νέας εποχής ψηφιακής αυτονομίας και μιας περιόδου μαζικού αναπροσανατολισμού.
Η δεύτερη εκδήλωση ήταν η άφιξη του Διαδικτύου. Εδώ ήταν ένας νέος τρόπος σκέψης και σχεδιασμού. Ξαφνικά, οι σχεδιαστές δεν είχαν πλέον πλήρη έλεγχο σχετικά με τον τρόπο παραλαβής της εργασίας τους. Η αδυναμία ελέγχου της χρήσης του προγράμματος περιήγησης, οι αναλογίες οθόνης και οι γραμματοσειρές είχαν καθοριστικό αντίκτυπο και παλιοί κανόνες όπως ο αριθμός χαρακτήρων ανά κανόνα μήκους γραμμής περιττή.
Ακόμη και οι ίδιοι οι χρήστες θα μπορούσαν να μπερδέψουν την εμφάνιση με τρόπους αδιανόητους σε σχεδιαστές εκπαιδευμένους στη σχεδίαση εκτύπωσης, όπου οι διατάξεις ήταν σταθερές όταν έφυγαν από το χέρι του σχεδιαστή.
Αυτά τα δύο γεγονότα απειλούσαν να συρρικνωθεί ο ρόλος του σχεδιαστή, αλλά συνέβη το αντίθετο. Υπάρχουν τώρα περισσότεροι γραφίστες και μαθητές από ποτέ. Ο σχεδιασμός είναι μια παγκόσμια βιομηχανία ενσωματωμένη και αδιαχώριστη από τις επιχειρήσεις και τον πολιτισμό. Για πολλούς, η γραφιστική είναι τόσο επιλογή τρόπου ζωής όσο και επιλογή καριέρας. Το κάνουμε γιατί το λατρεύουμε.
Η άνοδος του αυτοματισμού
Εάν οι σχεδιαστές και οι σχεδιαστές μπορούν να θεωρηθούν ότι επωφελήθηκαν από αυτά τα δύο σοκ μακροπρόθεσμα, υπάρχουν ανησυχίες ότι το σκάφος και το επάγγελμα μπορεί να μην επιβιώσουν τόσο καλά. Το σχέδιο πρόκειται να καλύψει τη στιγμή του Uber; Η AI θα αναλάβει το ρόλο του σχεδιαστή; Είναι το κύμα προς έναν πλήρως αυτοματοποιημένο κόσμο που θα αγκαλιάσει το σχεδιασμό;
Φαίνεται ότι η αυτοματοποίηση της διαδικασίας σχεδιασμού είναι αδύνατη. Ίσως να υποθέσετε ότι η δημιουργική φαντασία είναι η λιγότερο πιθανή αρένα που θα αναλάβουν οι μηχανές, ότι τα bots προορίζονται για παραγωγή ρουτίνας, όχι εννοιολογική σκέψη. Στην πραγματικότητα, η διαδικασία είναι ήδη σε εξέλιξη.
"Φαίνεται ότι η αυτοματοποίηση της διαδικασίας σχεδιασμού είναι αδύνατη ... Στην πραγματικότητα, η διαδικασία είναι ήδη σε εξέλιξη"
Τα κοινωνικά μέσα έχουν σφετεριστεί πολλούς από τους ρόλους που είχαν κάνει προηγουμένως οι σχεδιαστές. Μπορείτε να ξεκινήσετε μια επιχείρηση με μια σελίδα Facebook (ή καθώς ένας ειδικός τις αποκαλεί "σελίδες Facebook ... η νέα αρχική σελίδα μικρών επιχειρήσεων"). Για πολλούς, η πρόσβαση σε λογαριασμό Twitter ή Instagram είναι ο σχεδιασμός που χρειάζονται.
Ο αυτοματισμός αμέτρητων σφαιρών της καθημερινής ζωής είναι ήδη σε προχωρημένο επίπεδο: ολόκληρα εργοστάσια λειτουργούν από ρομπότ. Τα νομικά συμβόλαια και οι χρηματιστηριακές συναλλαγές πραγματοποιούνται συνήθως από bots. οι αυτοματοποιημένες αποθήκες, τα ΑΤΜ και τα σούπερ μάρκετ που λειτουργούν από χρήστες σημαίνουν λιγότερες θέσεις εργασίας σε βιομηχανίες που κάποτε θεωρούνταν εργοδότες μεγάλου όγκου. Τα οχήματα χωρίς οδηγό σηματοδοτούν το τέλος για τα εκατομμύρια των ανθρώπων που οδηγούν προς το ζην. Γιατί ο σχεδιασμός πρέπει να είναι διαφορετικός;
Στο βιβλίο, Εφεύρεση του μέλλοντος, Ο Nick Srnicek και ο Alex Williams δηλώνουν ότι: "οτιδήποτε από το 47 έως το 80 τοις εκατό των θέσεων εργασίας είναι πιθανό να είναι αυτοματοποιημένο τις επόμενες δύο δεκαετίες." Σημειώνουν επίσης ότι η "ρομποτικοποίηση των υπηρεσιών μαζεύεται τώρα, με περισσότερα από 150.000 ρομπότ επαγγελματικών υπηρεσιών πουλήθηκαν τα τελευταία 15 χρόνια. Υπό συγκεκριμένη απειλή υπήρξαν ρουτίνες εργασίες - θέσεις εργασίας που μπορούν να κωδικοποιηθούν σε μια σειρά βημάτων."
Η κατάρρευση του σχεδιασμού ιστοσελίδων
Σίγουρα αυτό επιτρέπει το σχεδιασμό από το άγκιστρο; Δεν μπορούμε να περιμένουμε από τα μηχανήματα να κάνουν τα παράλογα, αψηφιστικά βαρύτητα άλματα φαντασίας που κάνουν οι σχεδιαστές, μπορούμε; Τι γίνεται με την ικανότητα του σχεδιαστή να αξιοποιεί ατυχήματα και απρόβλεπτες συμπτώσεις; Σίγουρα αυτό το είδος της γνώσης είναι πέρα από το bot;
Οχι τόσο. Ζούμε κάτω από το σύνταγμα ότι οτιδήποτε μπορεί να αυτοματοποιηθεί θα αυτοματοποιηθεί. Και πουθενά στον κόσμο του σχεδιασμού δεν είναι αυτή η ιδέα πιο προηγμένη από ό, τι στον σχεδιασμό ιστοσελίδων. Σε μια ανάρτηση με τίτλο Why Web Design is Dead, στον ιστότοπο UX Magazine, ο σχεδιαστής Sergio Nouvel σημειώνει τα ακόλουθα.
"Το μεγαλύτερο μέρος του περιεχομένου που βλέπετε σήμερα στον Ιστό εκτελείται από κάποιο πλαίσιο ή υπηρεσία - το WordPress, το Blogger, το Drupal, το ονομάζετε. Τα πλαίσια σας παρέχουν ένα θεμέλιο και συντομεύσεις, ώστε να ξοδεύετε λιγότερο χρόνο παλεύοντας με τη δημιουργία ενός ιστότοπου και περισσότερος χρόνος δημιουργίας περιεχομένου. Ως συνέπεια της πανταχού παρουσίας αυτών των πλαισίων, ένας κόσμος δωρεάν και πληρωμένων προτύπων σάς επιτρέπει να ξεκινήσετε με έναν επαγγελματικό σχεδιασμό σε λίγα λεπτά. Γιατί να προσλάβετε έναν σχεδιαστή Ιστού εάν μπορείτε να επιτύχετε έναν αρκετά αποδεκτό σχεδιασμό για ένα κλάσμα του κόστους χρησιμοποιώντας ένα πρότυπο; "
Το Grid, μια εκκίνηση με έδρα το Σαν Φρανσίσκο και το Βερολίνο, ήταν η πρώτη που ανακοίνωσε ότι δημιούργησε έναν δημιουργό ιστότοπων που χρησιμοποιεί τεχνητή νοημοσύνη. Επιτρέπει στους χρήστες να ανεβάζουν εικόνες και κείμενο ή να χρησιμοποιούν τη βιβλιοθήκη συνδυασμών χρωμάτων και εικόνων και, στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας το AI, εκτελεί όλες τις βασικές λειτουργίες σχεδίασης: τοποθέτηση εικόνων, τοποθέτηση κειμένου, επιλογή χρωμάτων και γλυπτική μιας μοναδικής, προσαρμοσμένης δικτυακός τόπος. Το πλέγμα λέει ότι δεν χρησιμοποιεί πρότυπα, αλλά «συστήματα διάταξης», τα οποία ισχυρίζεται ότι προσφέρουν μεγαλύτερη ευελιξία.
Με το πλέγμα, εάν δεν σας αρέσει αυτό που βλέπετε, πατάτε το κουμπί Επανασχεδιασμός και σε δευτερόλεπτα εμφανίζεται μια διαφορετική διάταξη. Το διαφημιστικό βίντεο του Grid δίνει την εντύπωση της αβίαστης, σχεδόν άμεσης επιτυχίας. Είναι ένα σαγηνευτικό γήπεδο. Αλλά δεν είναι όλοι εντυπωσιασμένοι.
Διάφορα διαδικτυακά σεμινάρια προσφέρουν μια λιγότερο πειστική ματιά στην προσέγγιση AI του Grid στο σχεδιασμό ιστοσελίδων. Βλέποντας αυτές τις κρίσιμες καταργήσεις, μου θύμισαν τις πρώτες μέρες του σχεδιασμού DTP - τυπογραφία με δόντια και εικόνες bitmap. Αλλά η οδυνηρή φάση γέννησης DTP δεν κράτησε πολύ. Οι σχεδιαστές κυριάρχησαν στο λογισμικό, το λογισμικό βελτιώθηκε, όπως και η υπολογιστική ισχύ. Δεν θα χάσετε χρήματα στοιχηματίζοντας σε ιστότοπους AI που θα γίνουν πολύ καλύτερα στο μέλλον.
Μια διαδικασία χωρίς κόκκους
Είναι εύκολο να καταλάβουμε γιατί οι πελάτες θα προσελκύονταν σε αυτήν τη διαδικασία χωρίς κόκκους. Δεν υπάρχει περισσότερος χρόνος που αφιερώνεται ακούγοντας τους ενοχλητικούς σχεδιαστές να υπερασπίζονται τις αποφάσεις σχεδιασμού τους, και να περιμένουν να φτάσουν νέα σχέδια. Και εδώ είναι το καλύτερο: δεν υπάρχουν πλέον τέλη επανασχεδιασμού. Αντ 'αυτού, οι πελάτες ζουν σε έναν αρωματικό κόσμο ατελείωτης επανάληψης και φαινομενικά απεριόριστης επιλογής.
Το πλέγμα δεν είναι μόνο του στην αναζήτηση. Τον Σεπτέμβριο του 2016, ο ιστότοπος Tech Crunch ανέφερε ότι η Canva, μια πλατφόρμα σχεδιασμού για web και mobile, είχε ανακοινώσει μια νέα χρηματοδότηση ύψους 15 εκατομμυρίων δολαρίων και διπλασιασμό της αποτίμησής της σε 12 μήνες. Αυτό το προστιθέμενο κεφάλαιο φέρεται να έχει αυξήσει την αποτίμηση της Canva στα επιβλητικά 345 εκατομμύρια δολάρια.
Αυτό που κάνει το Canva τόσο ελκυστικό για τα παιδιά με τα χρήματα είναι το γεγονός ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί από μη σχεδιαστές. Η Canva ισχυρίζεται ότι χρειάζεται μόνο 23 δευτερόλεπτα για να γίνει ικανός χρήστης του λογισμικού της. Σύμφωνα με ισχυρισμούς, 10 εκατομμύρια άνθρωποι το χρησιμοποιούν για το σχεδιασμό επαγγελματικών καρτών, αφισών, παρουσιάσεων και γραφικών για κοινωνικά μέσα.
Κοιτάζοντας τον τυποποιημένο σχεδιασμό που εμφανίζεται στον ιστότοπο, είναι δύσκολο να λάβουμε σοβαρά υπόψη τους ισχυρισμούς ότι «οποιοσδήποτε μπορεί να γίνει σχεδιαστής» με την Canva. Είναι εύκολο να γελάσετε με κάποια δουλειά που δημοσιεύουν αυτοί οι ιστότοποι ως παραδείγματα - το μεγαλύτερο μέρος φαίνεται σαν να έχει σχεδιαστεί από κάποιον στο αυτόματο πιλότο. Αλλά θα κοροϊδεύουμε σε πέντε χρόνια; Όταν κοιτάζουμε τι συμβαίνει στο AI, φαίνεται ανόητο να απορρίψουμε τις προσπάθειες αυτοματοποίησης του σχεδιασμού.
Σχεδιασμός με γνώμονα το AI
Όταν μιλάω με τους σχεδιαστές σχετικά με την πιθανότητα να αναλάβει η τεχνητή νοημοσύνη τα καθήκοντα των σχεδιαστών, συναντώ σκεπτικισμό. Αλλά αυτό με θεωρεί κοντόφθαλμο. Σε μια λεπτομερή περιγραφή του έργου της Google στο AI, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό New York Times Magazine, ο δημοσιογράφος Gideon Lewis-Kraus γράφει για τη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης από την εταιρεία για τη μετατροπή της Μετάφρασης Google. Όποιος έχει χρησιμοποιήσει τη μεταφραστική υπηρεσία θα γνωρίζει ότι τα αποτελέσματά του είναι επιτυχημένα, πάντα απαιτούν διόρθωση και σπάνια είναι ιδιώματα σωστά.
Όλα αυτά αλλάζουν. Στη νέα του έκδοση με γνώμονα το AI, η Μετάφραση Google παράγει εκπληκτικά αποτελέσματα. Αναπτύχθηκε από την ομάδα του Google Brain, τα «τεχνητά νευρωνικά δίκτυα» (όπως αυτά στα κρανία μας) προσφέρουν μια εναλλακτική λύση στον παραδοσιακό προγραμματισμό υπολογιστών και αντιπροσωπεύουν μια κίνηση προς μηχανές αυτομάθησης. Χρησιμοποιώντας αυτά τα δίκτυα, τα ρομπότ μπορούν στη συνέχεια να εξοικειωθούν με τον κόσμο μέσω δοκιμής και σφάλματος με τον ίδιο τρόπο που κάνουν τα παιδιά, δίνοντας μηχανές "κάτι σαν ανθρώπινη ευελιξία".
Ο Lewis-Kraus μας θυμίζει τη διάσημη δοκιμή του Άλαν Τούρινγκ για μια τεχνητή γενική νοημοσύνη: "Ένας υπολογιστής που θα μπορούσε, κατά τη διάρκεια πέντε λεπτών ανταλλαγής κειμένων, να εξαπατήσει με επιτυχία έναν πραγματικό άνθρωπο συνομιλητή. Μόλις μια μηχανή μπορεί να μεταφράσει άψογα μεταξύ δύο φυσικών γλωσσών, τα θεμέλια έχουν τεθεί για ένα μηχάνημα που μπορεί μια μέρα να «καταλάβει» την ανθρώπινη γλώσσα αρκετά καλά για να κάνει μια λογική συζήτηση. "
Εάν η νέα υπηρεσία μετάφρασης της Google πλησιάζει σχεδόν το κριτήριο του Turing, τότε δεν χρειάζεται να φανταστεί κανείς ότι η AI αντιμετωπίζει πιο εξελιγμένα προβλήματα σχεδίασης από τη μετατόπιση στοιχείων σε μια ιστοσελίδα.
Το μεγαλύτερο μέρος της καθημερινής σχεδίασης που συναντάμε μπορεί να χωριστεί σε ένα απλό σύνολο αρχών που μπορούν να κωδικοποιηθούν και φαίνεται πολύ πιθανό ότι μια μηχανή μπορεί να μάθει τους κανόνες της τυπογραφίας, τη χρυσή αναλογία και τον κανόνα των τριών. Και δεν είναι τυχερό να υποθέσουμε ότι οι επιχειρήσεις που μειώνουν το κόστος θα εκμεταλλευτούν τα οφέλη εξοικονόμησης χρημάτων του σχεδιασμού AI.
Προσαρμόστε για να επιβιώσετε
Τι πρέπει να κάνουν οι σχεδιαστές; Ο σχεδιασμός που βασίζεται στην τεχνολογία AI έχει ήδη τη δυνατότητα να αφαιρέσει μερικές ή τις περισσότερες από τις εργασίες που βασίζονται στην παραγωγή που κάνουν οι σχεδιαστές. Χρειάζεστε 100 πανό για μια παγκόσμια διαφημιστική καμπάνια, όλα με διαφορετικές πληροφορίες και πολλές διαφορετικές γλώσσες; Κανένα πρόβλημα. Ρομπότ ικανά να χειρίζονται τέτοιες εργασίες ρουτίνας θα έχουν ως αποτέλεσμα λιγότερα άτομα παραγωγής σχεδιασμού.
Αλλά θα επηρεαστεί το απότομο τέλος του σχεδιασμού; Τελικά, ναι, και όπως έχουν μάθει τα ανθρώπινα όντα από την εισαγωγή της εκβιομηχάνισης, πρέπει να προσαρμοστούμε. Πιστεύω ότι οι σχεδιαστές είναι καλά εξοπλισμένοι για να το κάνουν αυτό. Η ευελιξία διδασκαλίας και η προθυμία να μάθουν μπορεί να είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζουν τα σχολεία σχεδιασμού του κόσμου.
Στην εποχή της πληροφορίας, μπορεί να κοιτάζουμε έναν κόσμο χωρίς αμειβόμενη εργασία
Φυσικά, αυτό δεν ισχύει μόνο για το σχεδιασμό. Στην εποχή της πληροφορίας, μπορεί να κοιτάζουμε έναν κόσμο χωρίς αμειβόμενη εργασία. Αυτό μας οδηγεί στον πολιτικό χώρο και στα θέματα που οι κυβερνήσεις αποφεύγουν. Θέτει ερωτήματα όπως η υιοθέτηση ενός βασικού εισοδήματος και η επανεκμάθηση που θα χρειαστούν όταν ο μεταβιομηχανικός κόσμος αντικατασταθεί από έναν απεριόριστο ελεύθερο χρόνο. Αυτά τα θέματα συζητούνται στην ακαδημαϊκή κοινότητα και τις μελλοντικές ομάδες προβληματισμού, αλλά όλοι πρέπει να τα σκεφτούμε νωρίτερα και όχι αργότερα.
Στα μισά που έγραψα αυτό, είχα μια ξαφνική, απογοητευτική ματιά σε έναν μηχανοκίνητο κόσμο. Το πεντάχρονο iMac μου πέθανε. Η οθόνη έγινε μαύρη, καμία από τις συνήθεις θεραπείες δεν βοήθησε και ήταν τα Χριστούγεννα, οπότε δεν υπήρχε πιθανότητα επισκευών έκτακτης ανάγκης. Ήταν μια προσωπική μίνι καταστροφή. Αλλά αυτό συμβαίνει στα μηχανήματα: σπάνε. Ίσως το λάθος τους είναι το μόνο πράγμα μεταξύ μας και ενός μέλλοντος AI.
