Ο Darren McPherson είναι πολύ απασχολημένος αυτές τις μέρες. Όταν φτάνουμε να τον συναντήσουμε σε μια πολυσύχναστη Νέα Υόρκη Starbucks, ο γεννημένος στο Σίδνεϊ σχεδιαστής και σκηνοθέτης τέχνης είναι ήδη εκεί, εργαζόμενος στο φορητό του υπολογιστή. Εξισορροπεί πέντε τεράστια έργα ιστού, μας λέει: «Ένα από αυτά έφτιαξα εντελώς τον εαυτό μου, το οποίο έχει σχεδόν τελειώσει και ένα από αυτά έφτιαξα τον μισό εαυτό μου για να το ολοκληρώσω πιο γρήγορα. Αλλά προσπαθώ να μην χτίσω τόσο πολύ τώρα », γελάει. "Είναι απλώς θέμα εύρεσης των σωστών ανθρώπων."
Η δουλειά του McPherson δεν είναι πάντα τόσο εστιασμένη στον ιστό: έχει σχεδιάσει τα πάντα, από βιβλία και περιοδικά έως ένα μνημείο για την Times Square - το τελευταίο του οποίου τον είδε να αντιμετωπίζει μια τρομακτικά ανοιχτό σύντομο σημείωμα κατά τη διάρκεια μιας θητείας στην εταιρεία διαφημίσεων και σχεδιασμού μπουτίκ Doyle Partners «Ήταν πολύ εκφοβιστικό να λέγεται να σχεδιάσει ένα μνημείο και ότι θα μπορούσε να είναι απολύτως οτιδήποτε», θυμάται. «Η φάση ιδεολογίας αυτού πέρασε από πολλούς γύρους. Υπήρχαν τόσες τρελές ιδέες. "
Η τελική σχεδίαση δεν πρόκειται να εγκατασταθεί έως το 2015, οπότε, προς το παρόν, οι λεπτομέρειες είναι αναλυτικές. «Θα χρειαστεί πολύς καιρός», λέει. "Ορκίζομαι ότι κάθε μικρό τετράγωνο πόδι της Times Square ανήκει σε διαφορετικό οργανισμό - είναι τρελό."
Η καριέρα του McPherson τον έχει οδηγήσει σε όλο τον κόσμο, από την πατρίδα του στο Σίδνεϊ έως το Χονγκ Κονγκ, το Σικάγο και, πιο πρόσφατα, τη Νέα Υόρκη, όπου έχει απασχοληθεί με τη δημιουργία μιας εντυπωσιακής λίστας πελατών, όπως οι The New York Times, το περιοδικό Glamour και ο Jaguar σε μικρότερες νεοσύστατες εταιρείες, όπως η Greenhouseloft. Όπως εξηγεί ο McPherson, πρόκειται για το πάθος ενός πελάτη - όχι για το μέγεθός του: «Ανησυχώ περισσότερο για τη συνεργασία με άτομα που έχουν επενδύσει στο σκοπό τους. Οι μικρότεροι οργανισμοί μπορεί να είναι λίγο πιο διασκεδαστικοί γενικά και αρχίζω να κάνω κάποιες καλές σχέσεις και φιλίες με τους πελάτες », λέει.
«Πάντα κάνω έναν τόνο στρατηγικής και συμβουλεύομαι με νεοσύστατες επιχειρήσεις, αφού δεν θεωρώ τον εαυτό μου απλό οπτικό τύπο. Μου αρέσει να συμμετέχω στην επιτυχία της μάρκας από την αρχή έως το τέλος, η οποία περιλαμβάνει τα πάντα, από τη στρατηγική των κοινωνικών μέσων μαζικής ενημέρωσης έως το σχεδιασμό προϊόντων, το μάρκετινγκ, το copywriting και τη βελτίωση της ιδέας πριν από όλα τα άλλα. "
Από τότε που πήγε ελεύθερος επαγγελματίας τον Μάιο του 2012 ζητάει όλο και περισσότερο τις δεξιότητές του στην κωδικοποίηση, αλλά η τυπογραφία είναι η πρώτη του αγάπη: «Μεγαλώνοντας, περιβαλλόμουν έντονα από την τέχνη γκράφιτι», εξηγεί. «Τείνω να είμαι εμμονή για τα πράγματα: Έχω εμμονή με το να γράφω ελεύθερα το όνομά μου και να μαθαίνω ολόκληρα αλφάβητα, γιατί δεν μπορούσα ποτέ να κολλήσω σε ένα μόνο όνομα. Τότε το έκανα στο Χονγκ Κονγκ όταν τελείωσα το γυμνάσιο. Ταυτόχρονα, έμαθα Mandarin - έμαθα πώς να ξανα-δουλεύω τη δομή των προτάσεων και να κάνω πολύ πιο βάθος με τη γλώσσα γενικά. Όλα αυτά πρόσθεσαν στην αγάπη μου για τον τύπο μακροπρόθεσμα. "
Ήταν ένα ονειρικό έργο, τότε, όταν ο McPherson κλήθηκε πρόσφατα να επανασχεδιάσει το λογότυπο ενός μεγάλου περιοδικού - τα αποτελέσματα του οποίου πρόκειται να κυκλοφορήσουν αργότερα το 2013. Σε στενή συνεργασία με τον δημιουργικό σκηνοθέτη της Doyle Partners, Steven Doyle, κατάφερε για να επιδοθεί η εμμονή του για τις μικροσκοπικές λεπτομέρειες, ξοδεύοντας «μέρες και μέρες» ελαφρώς τροποποιώντας το σχήμα των λέξεων. «Οι άνθρωποι δεν μπορούσαν πραγματικά να πουν τι έκανα, αλλά περνούσα το χρόνο της ζωής μου», γελάει.
Το ζεύγος συγχώνευσε τον Torrino με μερικά από τα ανθρωπιστικά χαρακτηριστικά του Modern MT, πιέζοντας ατέλειωτα, κόβοντας και επεκτείνοντας κάθε γράμμα, ενώ ταυτόχρονα δοκιμάζουμε τη συνέπεια και την αποτελεσματικότητα στο περίπτερο. «Ανακαλύψαμε την επίδραση όλων αυτών των διαφορετικών ειδών serifs και σχημάτων - όταν εξετάζουμε ολόκληρο τον τίτλο, οι λεπτές αλλαγές έχουν μεγάλο αντίκτυπο στη συνολική διάθεση. Η συνεργασία με τον Steven ήταν καλή. Είναι τύπος ιδιοφυΐας και ήταν για μένα μια εμπειρία μάθησης. "
Η πτυχή επίλυσης προβλημάτων του σχεδιασμού αντηχεί ιδιαίτερα έντονα στο McPherson. Για αυτόν, η εκπόνηση μιας ιδέας και η συμμετοχή από την αρχή είναι «απίστευτο» για να συμμετέχετε. Και είναι τόσο παθιασμένος με τη διαδικασία όσο και το τελικό αποτέλεσμα: κάθε βήμα είναι εξίσου σημαντικό με το ολοκληρωμένο κομμάτι - γι 'αυτό άρχισε να τεκμηριώνει κάθε στάδιο ενός νέου έργου. «Όταν μπήκα για πρώτη φορά στον κλάδο, θα απογοητευόμουν ότι οι άνθρωποι θα δουν μόνο το τελικό αποτέλεσμα», λέει. "Άρχισα λοιπόν να γράφω κάθε σκίτσο και βήμα σημειώσεων."
Τελικά σκοπεύει να χωρίσει το χαρτοφυλάκιό του σε δύο, με το μισό αφιερωμένο στη διαδικασία και το μισό στο τελικό αποτέλεσμα. Δημιούργησε επίσης βίντεο χρονομέτρησης ορισμένων από τα έργα του χρησιμοποιώντας σκίτσα και σκιάχτρες που τραβήχτηκαν από κάθε στάδιο. «Έχω όμως 200.000 ή 300.000 πιάσεις, οπότε ποιος ξέρει πότε θα έχω χρόνο να το τελειώσω», γελάει. "Το αγαπώ. Οι πίνακες μου τείνουν να ακολουθούν σπειροειδές μοτίβο καθώς προχωρά το έργο. Είναι καλό να βλέπω τα κομμάτια που έχω εμμονή για πάρα πολύ - έχω μάθει από αυτό. "
Ένα άλλο ονειρικό έργο για τη McPherson ήταν το έργο σχεδιασμού της καμπάνιας του για το Φεστιβάλ Τζαζ του Σασκάτσουαν, στο οποίο εργάστηκε στο Firebelly Design στην πρώτη του δουλειά σχεδιαστών πλήρους απασχόλησης αμέσως μετά το κολέγιο. Ενημερώθηκε για την ανακάλυψη του καναδικού φεστιβάλ μουσικής, συνεργάστηκε με τον δημιουργικό διευθυντή του Firebelly Will Miller και μια μικρή ομάδα για να δημιουργήσει μια διαχωρισμένη τυπογραφική εικόνα και διάταξη μοτίβου, η οποία εφαρμόστηκε σε όλο το σύστημα από τις αφίσες στο πρόγραμμα, ένα φυλλάδιο 48 σελίδων, σήμανση , ιστότοπος, σχεδιασμός εφαρμογών, τηλεοπτικό σποτ και άλλα.
«Εμπνευστήκαμε πραγματικά από τη δουλειά της Paula Scher με το δημόσιο θέατρο», θυμάται. «Είναι πολύ αυθόρμητος, ενεργητικός τύπος. Έχουμε πάρει ένα νεύμα από αυτό και συγκεντρώσαμε αυτό το σχέδιο που ήταν σχετικά ευέλικτο όσον αφορά τη μορφή και την ισορροπία μεταξύ των στοιχείων », εξηγεί.
«Ο Γουίλ δούλευε σε ένα πρόγραμμα την ίδια στιγμή που δούλευα σε όλες τις αφίσες και μετά θα ανταλλάξαμε, θα σημειώσαμε και θα βρούμε ένα μέσο. Είναι απίστευτος και έχει κάνει αρκετά ως στόχο μου να έχω την επιρροή σε κάποιον άλλο μέσω της καριέρας μου που είχε στη δική μου. Είναι μια τεράστια έμπνευση που με υποστήριξε και με ώθησε από την πρώτη μέρα. "
Η ιδέα της επιρροής είναι το κλειδί για την προοπτική του McPherson ως σχεδιαστή - είτε πρόκειται για μουσική που μπορεί να είχε ακούσει κατά τη σχεδίαση, ένα στάδιο της δημιουργικής διαδικασίας σε άλλο, ή οποιοδήποτε από τα εμπνευσμένα άτομα που καθοδηγείται καθημερινά. «Εάν το μόνο πράγμα που κάνουμε στη ζωή μας ως σχεδιαστές είναι να εμπνεύσουμε τα επόμενα που θα έρθουν, τότε άξιζε», εξηγεί.
Η ζωή ως ελεύθερος επαγγελματίας στη Νέα Υόρκη δεν είναι πάντα εύκολη. «Λίγους μήνες πίσω, ένας προγραμματιστής έριξε την μπάλα σε ένα έργο», λέει. «Δούλεψα όλη την εβδομάδα 9πμ έως περίπου τις 4πμ και τελείωσα με μια ευθεία 17ωρη μέρα. Σε ένα σημείο νόμιζα ότι είχα τυφλή - ευτυχώς μόλις ήρθε η ημικρανία, μπορούσα να δω αρκετά για να τελειώσω. "
Συνέχισε: «Ο στόχος είναι να συνεχίσω ελεύθερα μέχρι να έχω τα μετρητά για να προσλάβω κάποιον άλλο και να ξεκινήσω ένα πραγματικό στούντιο. Ή, ενδεχομένως, ξεκινήστε να δημιουργείτε σακίδια πλάτης και να εργάζεστε έξω από καφετέριες στο δρόμο », γελάει.Είτε έτσι είτε αλλιώς, το μόνο πράγμα που πρέπει να καταλάβω είναι η ισορροπία, αλλά το βελτιώνω. Αν μπορώ να το χειριστώ, επιστρέφω στα προσωπικά μου έργα. Αισθάνομαι απίστευτα εμπνευσμένος. "
Πώς να γίνετε καλλιτέχνης - συμβουλές από τον αδερφό μας ιστότοπο, Creative Bloq.
