Περιεχόμενο
- Είστε ο πιο εξέχων εικονογράφος της εποχής του Τραμπ. Τι γίνεται με τη δουλειά σας που έχει τραβήξει την προσοχή του κόσμου;
- Τι σε ωθεί να δημιουργήσεις τέτοιες πολιτικά φορτισμένες εικόνες; Τι είναι αυτό που ελπίζετε να επιτύχετε μέσω της δουλειάς σας;
- Κατά την άποψή σας, ποια από τις απεικονίσεις σας ήταν η πιο ισχυρή ή προκλητική;
- Πόσο μεγάλο μέρος της δουλειάς σας οφείλεται στην επιθυμία να δείξετε ότι οι ΗΠΑ εξακολουθούν να είναι ένα μέρος όπου οι άνθρωποι μπορούν να μιλούν το μυαλό τους;
- Σε επίπεδο βιοτεχνίας, πώς φτιάχνετε εικόνες που μπορούν να κατανοήσουν και να συσχετίσουν όλοι οι άνθρωποι - ανεξάρτητα από την εκπαίδευση, το υπόβαθρο ή τη γλώσσα τους;
- Πείτε μας για την εναλλακτική σας κάλυψη για το Fire and Fury…
- Το Fire είναι ένα επαναλαμβανόμενο θέμα στις εικόνες Trump. Τι συμβολίζει για εσάς;
- Πώς η εργασία σε ένα τόσο πολιτικά και κοινωνικά φορτισμένο περιβάλλον επηρεάζει την ψυχική σας υγεία ή τις προοπτικές σας;
- Τι συμβουλή θα δώσατε σε κάποιον που θέλει να μπει στον δημιουργικό ακτιβισμό και έχει πραγματικό πάθος να ενθαρρύνει την αλλαγή, αλλά δεν ξέρει από πού να ξεκινήσει;
Είναι ο πιο μισητός καλλιτέχνης του Edel Rodriguez Donald Trump; Αυτή ήταν μια ερώτηση που έθεσε ο Hollywood Reporter τον Φεβρουάριο του 2017 - και η απάντηση είναι πιθανότατα ναι.
- Οι υποστηρικτές του Trump θα ψηφίσουν στο λογότυπο της Space Force
Ο εικονογράφος που γεννήθηκε από την Κούβα έχει εξαπολύσει ένα καταστροφικό οπτικό σχόλιο για την πολιτική των ΗΠΑ από τότε που ο Τραμπ εξελέγη πρόεδρος. Φαντάζεται ότι ο Τραμπ λιώνει, ως μωρό που περιβάλλεται από πυρηνικές κεφαλές και καίει αμερικανικές σημαίες. Αλλά είναι το προκλητικό του εξώφυλλο για το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel - Ο Trump ντυμένος με κουκούλα KKK. Ο Τραμπ αποκεφαλίζει το Άγαλμα της Ελευθερίας - που πυροδότησαν την οργή του κοινού.
Ο Ροντρίγκεζ έφτασε στις ΗΠΑ ως πολιτικός πρόσφυγας σε ηλικία εννέα ετών. Δεν μιλούσε Αγγλικά, οπότε το σχέδιο έγινε παγκόσμια γλώσσα. Και πάνω από δύο δεκαετίες αργότερα η ικανότητά του να ξεπεράσει τη γλώσσα και το υπόβαθρο μέσω τολμηρών, απλών γραφικών παραμένει χαρακτηριστικό του έργου του.
Στο συνέδριο του Κέιπ Τάουν, το Design Indaba, όπου συναντήσαμε τον Ροντρίγκεζ, περιγράφεται από τον συνεργάτη του Πενταγράφου Μιχαήλ Μιέρουτ ως «καλλιτέχνης που αντιδρά σε πραγματικό χρόνο σε γεγονότα που βλέπουμε στις ειδήσεις και τα μεταφράζει σε ανεξίτηλες στιγμές κοινωνικού σχολιασμού». Εδώ, ανακαλύπτουμε πώς μια μικρή και προσωπική καμπάνια διαδικτυακών γραφικών εξαπλώθηκε στα εξώφυλλα των περιοδικών πριν καταλήξει σε διαμαρτυρίες σε όλο τον κόσμο - και πώς ο Ροντρίγκεζ έγινε μέρος της ιστορίας.
Είστε ο πιο εξέχων εικονογράφος της εποχής του Τραμπ. Τι γίνεται με τη δουλειά σας που έχει τραβήξει την προσοχή του κόσμου;
Έντελ Ροντρίγκεζ: Δεν νομίζω ότι ο κόσμος είχε δει ποτέ έναν πρόεδρο σαν τον Τραμπ, οπότε δεν ήξεραν τι να κάνουν, τι να πω, πώς να το αντιμετωπίσουν. Υπήρξε πολύ σοκ για το τι συνέβαινε. Όταν οι άνθρωποι είναι σε κατάσταση σοκ, μερικές φορές παγώνουν, προσπαθώντας να καταλάβουν πώς να αντιδράσουν. Οι πράξεις του Τραμπ ήταν ένα φράγμα, μια συνεχής, καθημερινή επίθεση σε ό, τι είχαν συνηθίσει οι δημοκρατίες.
Όταν τα γραφικά μου άρχισαν να εμφανίζονται, αντιμετωπίζοντας αυτόν τον άντρα, νομίζω ότι υπήρχε μια απελευθέρωση συγκινήσεων και οργής. Έδωσε στους ανθρώπους κάτι να σηκώσουν, να ξαναγυρίσουν στην αιτία της αγωνίας τους. Οι άνθρωποι είχαν αρκετά, και αυτές οι εικόνες τους έδωσαν τα όπλα που χρειάζονταν για να αντισταθούν.
Το γεγονός ότι μεγάλα περιοδικά όπως το TIME και ο Der Spiegel δημοσίευαν τις εικόνες το ανέβασε σε άλλο επίπεδο. Μερικοί άνθρωποι αναρωτιόταν πιθανώς αν ήταν μόνοι, αλλά τα περιοδικά επιβεβαίωσαν ότι η οργή τους ήταν σωστά τοποθετημένη.
Τι σε ωθεί να δημιουργήσεις τέτοιες πολιτικά φορτισμένες εικόνες; Τι είναι αυτό που ελπίζετε να επιτύχετε μέσω της δουλειάς σας;
Έχω πολύ άμεσες, εντερικές αντιδράσεις σε καταχρηστική συμπεριφορά. Αν περπατώ στο δρόμο και βλέπω κάποιον να το εκμεταλλεύεται, πιθανότατα θα κάνω κάτι γι 'αυτό. Έχω καταδιώξει τους αρπακτικούς, τους κλέφτες, κάτι τέτοιο. Ο πατέρας μου είναι με τον ίδιο τρόπο. Πέρασα πολύ τη νεολαία μου σε ένα ρυμουλκούμενο μαζί του, και μου δίδαξε πολλά για το σωστό και το λάθος. Θα μιλούσε πίσω σε σκιερούς χαρακτήρες, εμπόρους ναρκωτικών κ.λπ., αν δεν του άρεσε αυτό που συνέβαινε.
Έχω δει πολλά λάθος πράγματα στις Ηνωμένες Πολιτείες τα τελευταία δύο χρόνια: το χλευασμό ενός βετεράνου, Τζον Μακέιν, και ενός ανάπηρου δημοσιογράφου, προσβολές με στόχο τους γονείς ενός νεκρού στρατιώτη, αηδιαστική γλώσσα για τις γυναίκες και Απλώς αντιδρώ σε αυτό με τον ίδιο τρόπο.
Οι κύριοι στόχοι μου είναι να ενημερώσω άτομα που μπορεί να μην παρακολουθούν τα νέα τόσο έντονα όσο και άλλα, να ενθαρρύνω όσους θέλουν να πολεμήσουν ενάντια σε αυτό που συμβαίνει και να σταματήσουν να εξομαλύνουν τη συμπεριφορά αυτού του προέδρου.
Κατά την άποψή σας, ποια από τις απεικονίσεις σας ήταν η πιο ισχυρή ή προκλητική;
Το πρώτο κάλυμμα της Αμερικής για τον Der Spiegel, το οποίο δείχνει τον Trump να αποκεφαλίζει το άγαλμα της ελευθερίας. Όταν ανακοινώθηκε η απαγόρευση των μουσουλμάνων, εξοργίστηκα. Απαγόρευση εισόδου ανθρώπων στη χώρα με βάση τη θρησκεία τους, ενώ ταξίδευαν - όπως τα αεροπλάνα ήταν στον αέρα - είναι η συμπεριφορά ενός δικτάτορα, ενός τυράννου. Δεν είναι αυτό που πρέπει να κάνει ποτέ η Αμερική, ειδικά με τη μακρά ιστορία της χώρας να υποδέχεται ανθρώπους που έχουν διωχθεί λόγω της θρησκείας τους.
Είχα μια προηγούμενη εικόνα που έκανα για έναν τρομοκράτη με ένα μαχαίρι, αποκεφαλίζοντας τον εαυτό του, ένα σχόλιο για το επίπεδο βίας του ISIS. Ως αντίδραση στην απαγόρευση των μουσουλμάνων, πήρα την υπάρχουσα τρομοκρατική εικόνα και επικολλήσαμε το κεφάλι του Τραμπ, μαζί με το αποκεφαλισμένο άγαλμα από τη μία πλευρά, και το προϋπάρχον μαχαίρι από την άλλη. Τον συγκρίνω με έναν εξτρεμιστή, ο οποίος είχε σκοτώσει το αμερικανικό όνειρο.
Το δημοσίευσα στο διαδίκτυο και έλαβε πολλή προσοχή. Λίγες μέρες αργότερα, ο Der Spiegel κάλεσε να μου δώσει μια διασκευή για την απαγόρευση των μουσουλμάνων. Έκανα διάφορα σκίτσα, αλλά κανένα δεν ήταν αρκετά εκεί. Είδαν την αποκεφαλισμένη εικόνα που είχα δημοσιεύσει και είπαν ότι ήθελαν να την τρέχουν στο εξώφυλλο τους. Έκανα κάποιες μικρές αναθεωρήσεις και προχώρησαν και τις δημοσίευσαν.
Πριν από το περιοδικό στο περίπτερο, οι άνθρωποι άρχισαν να το κατεβάζουν από τη ροή τους στο Twitter και να εκτυπώνουν γιγάντιες αφίσες της εικόνας. Εμφανίστηκε σε διαδηλώσεις αεροδρομίου εκείνο το βράδυ και το επόμενο πρωί και οδήγησε σε πολλά άρθρα εφημερίδων και τηλεοπτική κάλυψη.
Η μεγαλύτερη πρόκληση ήταν να ασχοληθούμε με το πλήρωμα ταινιών, τους ραδιοφωνικούς σταθμούς και τα αιτήματα δημοσιογράφων, όλα αυτά. Επιπλέον, ασχολείται με όλα τα θυμωμένα μηνύματα και το μίσος από άτομα που διαφωνούσαν με το εξώφυλλο.
Πόσο μεγάλο μέρος της δουλειάς σας οφείλεται στην επιθυμία να δείξετε ότι οι ΗΠΑ εξακολουθούν να είναι ένα μέρος όπου οι άνθρωποι μπορούν να μιλούν το μυαλό τους;
Το μεγαλύτερο μέρος της πολιτικής μου δουλειάς για τη χώρα οφείλεται σε αυτό το κίνητρο. Πιστεύω στα ιδανικά αυτής της χώρας και είμαι ευγνώμων για όλες τις ελευθερίες εδώ. Θέλω ο κόσμος να δει τι είναι δυνατό εδώ: η ιδέα ότι ένα άτομο μπορεί να αντιμετωπίσει άμεσα τον πρόεδρο, μπορεί να σχολιάσει ελεύθερα τι συμβαίνει και δεν φυλακίζεται για αυτό. Αυτό δεν είναι δυνατό σε πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο.
Σε επίπεδο βιοτεχνίας, πώς φτιάχνετε εικόνες που μπορούν να κατανοήσουν και να συσχετίσουν όλοι οι άνθρωποι - ανεξάρτητα από την εκπαίδευση, το υπόβαθρο ή τη γλώσσα τους;
Δεν έχω συγκεκριμένη διαδικασία. διαφέρει ανάλογα με το θέμα και την ανάθεση. Μερικές φορές η ιδέα βγαίνει από λεπτό αέρα, πλήρως σχηματισμένο. άλλες φορές καταλήγω να κάνω πολλά σκίτσα μολυβιού μέχρι να βρω τη σωστή κατεύθυνση.
Θέλω οι εικόνες μου να επικοινωνούν σε όλους, ανεξάρτητα από το οπτικό τους επίπεδο εκπαίδευσης. Μερικές φορές νιώθω ότι οι σχεδιαστές κάνουν πράγματα για να τα δουν ή να εκτιμηθούν από άλλους σχεδιαστές. Η οπτική γλώσσα γίνεται πολύ αφηρημένη ή πολυεπίπεδη και το σημείο - ή η επικοινωνία - συχνά χάνεται.
Για μένα, η επικοινωνία είναι το κλειδί, η άμεση επικοινωνία με όλους. Η τέχνη είναι στην υπηρεσία της ιδέας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι εικόνες είναι τόσο απλές γραφικά, γιατί ορισμένα στοιχεία επαναλαμβάνονται από τη μία εικόνα στην άλλη. Έχω δημιουργήσει τώρα μια εξοικείωση με την οπτική γλώσσα και θέλω να φτάσω στην ιδέα όσο το δυνατόν πιο άμεσα.
Πείτε μας για την εναλλακτική σας κάλυψη για το Fire and Fury…
Όταν κυκλοφόρησε το βιβλίο, τα εξώφυλλα ήταν πολύ επίπεδη. Άρχισα να λαμβάνω μηνύματα από ανθρώπους που λένε ότι έπρεπε να μου ζητηθεί να το κάνω, ή αναρωτιόμουν τι θα είχα κάνει με το εξώφυλλο. Δεν μου αρέσει να κάνω ερωτήσεις εκεί έξω - αναρωτήθηκα τι θα έκανα μόνοι μου.
Έφτιαξα λοιπόν ένα σχέδιο εξωφύλλου βιβλίου από μια ιδέα που είχα μετά την πορεία των νεοναζιστικών πυρσών στο Charlottesville. Το αρχικό σκίτσο είχε μια μεγάλη φωτιά Trump που προερχόταν από τους φακούς tiki, την οποία αφαίρεσα και αντικατέστησα με ένα τοπίο της Ουάσιγκτον. Το δημοσίευσα στο λογαριασμό μου στο Twitter, αναμένοντας μια μικρή αντίδραση.
Αντ 'αυτού, είναι η πιο κοινόχρηστη εικόνα που έχω δημιουργήσει - περισσότερο από τα εξώφυλλα του περιοδικού. Πολλοί άνθρωποι κατέβασαν την εικόνα και την επικολλήθηκαν στα βιβλία τους επειδή [δεν] δεν ήθελαν να δουν την υπάρχουσα.
Το Fire είναι ένα επαναλαμβανόμενο θέμα στις εικόνες Trump. Τι συμβολίζει για εσάς;
Είναι σαν μια πυρκαγιά: απρόβλεπτη, πηδώντας από το ένα μέρος στο άλλο, επικίνδυνο για τη χώρα. Έχω χρησιμοποιήσει τη φωτιά σε πολλά από τα έργα μου πίσω από πολλά χρόνια. Μεγάλωσα στο Μαϊάμι γύρω από αγωνιστικά αυτοκίνητα, ριγέ φλόγες, καταστήματα χρωμάτων και αμαξώματος κ.ο.κ. Η οικογένειά μου ήταν στην επιχείρηση μεταχειρισμένων αυτοκινήτων και σκουπιδιών, και μου άρεσαν οι καυτοί αγώνες. Νομίζω ότι έχει να κάνει με το οπτικό.
Πώς η εργασία σε ένα τόσο πολιτικά και κοινωνικά φορτισμένο περιβάλλον επηρεάζει την ψυχική σας υγεία ή τις προοπτικές σας;
Έχω μια αρκετά ομοιόμορφη και ικανοποιημένη προσωπικότητα. Δεν με επηρεάζει πολύ ή με πέφτει. Έχω την ικανότητα να παραμείνω ήρεμος σε όλα αυτά. είναι η φύση μου, υποθέτω. Εκτιμώ επίσης την ελευθερία του λόγου και σέβομαι το δικαίωμα κάποιου άλλου να έχει γνώμη, ακόμη και όταν είναι γεμάτο χυδαίες ή προσβολές.
Δεν συμμετείχα ποτέ σε ένα τρέχον έργο όπου ένιωθα ότι ήμουν στη δεξιά πλευρά της ιστορίας περισσότερο από ό, τι τώρα. Δεν έχω καμία αμφιβολία για αυτό. Πρόκειται για το τι είναι σωστό και δίκαιο. Όταν έχετε δικαιοσύνη από την πλευρά σας, τίποτα δεν σας επηρεάζει. Απλά προχωράς.
Τι συμβουλή θα δώσατε σε κάποιον που θέλει να μπει στον δημιουργικό ακτιβισμό και έχει πραγματικό πάθος να ενθαρρύνει την αλλαγή, αλλά δεν ξέρει από πού να ξεκινήσει;
Εάν αισθάνεστε μια κλήση να μιλήσετε για θέματα που σας κινούν, τότε απλώς αναζητήστε το. Μην ζητήσετε άδεια. μην περιμένετε Βάλτε το εκεί έξω και δείτε τι συμβαίνει. Έχετε ενσυναίσθηση για τους άλλους και μιλήστε για εκείνους που δεν μπορούν. Κάντε δουλειά στην υπηρεσία άλλων. Μπορεί να εκπλαγείτε με το πόσα άτομα θα συνδεθούν με αυτό.
Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο τεύχος 280 του Τεχνικές Υπολογιστών, το περιοδικό με τις μεγαλύτερες πωλήσεις στον κόσμο. Αγοράστε το τεύχος 280 εδώ ή εγγραφείτε στο Computer Arts.
