Περιεχόμενο
Cascading Style Sheets Level 2 Revision 1 (CSS 2.1) Η προδιαγραφή (ή το CSS 2.1 στους φίλους της) έχει γίνει πραγματικό αγόρι, με το W3C να σφραγίζει τη σφραγίδα έγκρισής του και να κάνει το spec W3C Σύσταση. Αλλά σε μια εποχή ταχέως επαναληπτικών προγραμμάτων περιήγησης που ήδη εργάζονται σκληρά για να κερδίσουν τον αγώνα σχετικά με τη συμβατότητα με το CSS3, είναι το W3C τώρα αναχρονισμός; Οι υποστηρικτές των προτύπων δεν φαίνεται να το σκέφτονται.
Ο Eric Meyer, συνεργάτης και συνιδρυτής του An Event Apart, λέει ότι ενώ η τυποποίηση του CSS 2.1 ήταν ένας «μακρύς, στριμμένος δρόμος», είναι χαρούμενος που επιτέλους φτάσαμε στο τέλος του: «Είναι σημαντικό επειδή το CSS 2.1 είναι μια προδιαγραφή ότι περιγράφει, όσο καλύτερα μπορεί, τι γίνεται στην πράξη σε αντίθεση με αυτό που μπορεί να είναι ωραίο στη θεωρία ». Ο Meyer υποστηρίζει ότι είναι καλή ιδέα από καιρό σε καιρό να τεκμηριώσουμε πώς λειτουργούν τα πράγματα, "τόσο για τους υλοποιητές που έρχονται αργότερα στο παιχνίδι όσο και για συγγραφείς που θέλουν να καταλάβουν πώς λειτουργεί το CSS".
Ανετα! Ο διευθυντής της Designs, LLC και συγγραφέας του Adaptive Web Design, Aaron Gustafson, συμφωνεί ότι οι προδιαγραφές παραμένουν σχετικές σε έναν κόσμο ταχείας επανάληψης: «Αρχικά, ήμουν εναντίον της μετακίνησης του WHATWG μακριά από μια έκδοση, επειδή ανησυχούσα ότι το W3C θα ακολουθούσε το ίδιο . Συνειδητοποίησα, ωστόσο, ότι αυτό που συνέβαινε ήταν ένας διαχωρισμός που ήταν αμοιβαία επωφελής: το WHATWG θα μπορούσε να εργαστεί για να χαρτογραφήσει την πορεία για το μέλλον, ενώ το W3C εργάστηκε για την τοποθέτηση των ορόσημων κατά τη διάρκεια αυτής της πορείας ».
Ο Gustafson υποστηρίζει ότι τα ορόσημα παραμένουν σημαντικά, για να δούμε πώς εξελίχθηκαν οι γλώσσες ιστού και για τον έλεγχο της συμμόρφωσης των προγραμμάτων περιήγησης και των συγγραφικών εγγράφων. «Χωρίς αυτούς, δεν μπορείτε να δείτε εάν κάνετε κάτι σωστά ή όχι», λέει.
Μια συνεπής προσέγγιση
Ο σχεδιαστής Ιστού Lynne Pope υποστηρίζει επίσης ότι οι προδιαγραφές ορόσημων παραμένουν απαραίτητες για να διασφαλιστεί ότι ο ιστός δεν θα κατακερματιστεί. "Οι πρόχειρες προδιαγραφές μάς γνωρίζουν τι προορίζεται και έχοντας τις προτάσεις ανοιχτές, έχοντας τη δυνατότητα να παρακολουθούμε τις αλλαγές, σημαίνει ότι δεν έχουμε ξαφνικές εκπλήξεις. Όπως μπορούμε να δούμε με HTML (5, δηλαδή) και CSS3, τα προγράμματα περιήγησης εφαρμόζουν διαφορετικές λειτουργίες με διαφορετικούς τρόπους. Προς το παρόν, ο μόνος τρόπος για να πλησιάσετε την εύλογη υποστήριξη HTML (5) μεταξύ προγραμμάτων περιήγησης είναι να χρησιμοποιήσετε το JavaScript για να αντισταθμίσετε τις ανεπάρκειες ».
Ο Πάπας λέει ότι από τη στιγμή που τα πρότυπα γίνουν μια σύσταση, όλοι γνωρίζουν ότι οι προγραμματιστές του προγράμματος περιήγησης έχουν δοκιμάσει διεξοδικά τον κώδικά τους και είναι ευλόγως ικανοποιημένοι ότι μπορούν να συμμορφωθούν με αυτά: «100% συμμόρφωση δεν συμβαίνει πάντα, αλλά χωρίς τους προμηθευτές προγράμματος περιήγησης και εφαρμογών Για να συμφωνήσουμε σε ένα τυπικό πρόγραμμα περιήγησης, το σχέδιο θα γίνει απαράδεκτο ».
Κοιτάζοντας το μέλλον
Με το κεφάλαιο CSS 2.1 να είναι πλέον κλειστό, είναι επίσης σίγουρο ότι η συνέπεια που θέλει ο Πάπας σχετικά με το CSS3 θα είναι το επίκεντρο των προγραμματιστών του προγράμματος περιήγησης, αλλά σημειώνει επίσης ότι ουσιαστικά έχουν περάσει 13 χρόνια από την προηγούμενη σύσταση (CSS 2, Μάιος 1998) . Ωστόσο, είναι απίθανο το CSS3 να υποστεί την ίδια μοίρα.
«Θα προβλέψω ότι το CSS 2.1 είναι το τελευταίο πρότυπο CSS για να αναπτυχθούν τόσα πολλά χρόνια», πιστεύει ο σχεδιαστής, συγγραφέας και ομιλητής Andy Clarke. "Αντ 'αυτού, θα δούμε τις δυνατότητες CSS3 να εφαρμόζονται σε προγράμματα περιήγησης, να δημιουργούνται λειτουργικές μονάδες CSS, να επεξεργάζονται και να οριστικοποιούνται σε μήνες, όχι σε χρόνια".
Ο Gustafson συμφωνεί: «Αυτό που είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε σχετικά με τη διαδικασία προδιαγραφών είναι ότι μια δεδομένη προδιαγραφή δεν γίνεται πρόταση έως ότου υπάρξουν τουλάχιστον δύο διαλειτουργικές υλοποιήσεις κάθε λειτουργίας. Με πολύ μεγάλες προδιαγραφές, είναι δύσκολο να το πετύχετε. Αυτός είναι ένας από τους λόγους που το CSS3 χωρίζεται σε ενότητες. Με αυτόν τον τρόπο κάθε ενότητα μπορεί να κινηθεί με τον δικό της ρυθμό σε αντίθεση με την επιβράδυνση της ανάπτυξης μελλοντικών προδιαγραφών. "
