Περιεχόμενο
Οι εφαρμογές καταναλώνονται από εμάς, τους χρήστες, σε πολλές από τις συσκευές μας. Κάνουν καλή δουλειά να μας κατευθύνουν σε εστιασμένο περιεχόμενο. μια μοναδική πηγή των πληροφοριών που χρειαζόμαστε σε ένα μόνο θέμα.
Με την άνοδο των έξυπνων συσκευών, τα επιχειρήματα ότι οι εφαρμογές είναι «web killer» έχουν αυξηθεί. Οι προγραμματιστές συμμετείχαν επίσης στην ανάπτυξη εγγενών εφαρμογών καθώς βλέπουν τις χρηματικές ανταμοιβές που μπορεί να αποφέρει η δημιουργία μιας επιτυχημένης εφαρμογής.
Ωστόσο, είναι οι εγγενείς εφαρμογές πραγματικά η καλύτερη πλατφόρμα για καινοτομία προγραμματιστή ή εμπειρία χρήστη; Σε αυτό το άρθρο, θα υποστηρίξω ότι ο ιστός παραμένει η καλύτερη πλατφόρμα για ανάπτυξη εφαρμογών: όχι μόνο για χρήστες αλλά και για προγραμματιστές που θέλουν να προωθήσουν τα τεχνικά όρια.
Κλειστό σύστημα
Το οικοσύστημα εφαρμογών ερμηνεύεται συχνά ως κλειστή αγορά, όπου κυριαρχούν μερικά βασικά καταστήματα, όπως το App Store της Apple και το Google Play. Αυτό σήμαινε ότι οι προγραμματιστές έπρεπε να δημιουργήσουν εγγενείς εφαρμογές για κλειστά οικοσυστήματα. Ωστόσο, το επιχειρηματικό μοντέλο για κλειστά συστήματα - αυτά που έχουν σχεδιαστεί για μια συγκεκριμένη πλατφόρμα υλικού - είναι βασικά ελαττωματικό.
Αντί να επιτρέπουν στον χρήστη να ελέγχει τη δική του εμπειρία, όπως και ο ιστός, οι εγγενείς εφαρμογές δημιουργούνται για να κλειδώσουν τους χρήστες. Μπορεί να μας κλειδώσουν σε ένα μοντέλο υλικού, πράγμα που σημαίνει ότι δεν έχουμε πρόσβαση σε όλες τις λειτουργίες που θέλουμε.
Μπορεί να μας κάνουν να ενημερώνουμε συνεχώς το λογισμικό μας ή να αναβαθμίζουμε στο νεότερο smartphone για να λαμβάνουμε το πιο πρόσφατο περιεχόμενο. Αντί να προσφέρουν μια καινοτόμο εμπειρία, οι εγγενείς εφαρμογές την περιορίζουν.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η κυκλοφορία της πρώτης συσκευής Firefox OS το 2013 σηματοδότησε ένα σημαντικό ορόσημο για τη βιομηχανία κινητής τηλεφωνίας, καθώς επέτρεψε τη δημιουργία εφαρμογών για πλήρη άνοιγμα προτύπων ιστού.
Οι τεχνολογίες που βασίζονται σε πρότυπα, συμπεριλαμβανομένων των HTML5 και CSS3, επιτρέπουν στις εφαρμογές ιστού να εκτελούνται σχεδόν σε οποιαδήποτε πλατφόρμα μέσω ενός σύγχρονου προγράμματος περιήγησης που συμμορφώνεται με τα πρότυπα. Οι εφαρμογές ιστού είναι προσαρμοστικές και ανταποκρίνονται, προσφέροντας στους προγραμματιστές περισσότερο χρόνο για καινοτομία, καθώς απαιτείται λιγότερος χρόνος για να μάθουν νέες δεξιότητες κωδικοποίησης ή να «τυλίξουν» μια εφαρμογή για παράδοση σε ένα φυσικό περιβάλλον.
Ανοιχτή πλατφόρμα
Τελικά, ο ιστός είναι μια ανοιχτή πλατφόρμα για καινοτομία, για όλους. Σε αντίθεση με τις κλειστές τεχνολογίες, ένα οικοσύστημα εφαρμογών που βασίζεται στον ιστό δεν θα πεθάνει ποτέ ή θα πάψει να είναι σχετικό.
Είναι αλήθεια ότι οι εφαρμογές μπορούν να είναι χρήσιμες. Αντί να πληκτρολογείτε μια μεγάλη διεύθυνση σε ένα πρόγραμμα περιήγησης ιστού, οδηγείτε απευθείας στο περιεχόμενο που αναζητάτε. Εξαιτίας αυτού, ορισμένοι χαρακτήρισαν την άνοδο της εφαρμογής ως «αυγή του Διαδικτύου» - εμφανίζεται ένα εικονίδιο, ένα κλικ και μια λεπτή διεπαφή.
Και οι εφαρμογές μπορεί να είναι δροσερές. Από Angry Birds έως Candy Crush και Flappy Bird, έχουμε διασκέδαση στα δάχτυλά μας. Μπορούμε να συλλέξουμε κονκάρδες, να μοιραστούμε τις βαθμολογίες μας στο Facebook ή να συνδέσουμε τις φωτογραφίες μας στο Instagram.
Τι γίνεται όμως με τις ίδιες τις εφαρμογές που είναι χρήσιμες ή δροσερές; Δεν είναι απλώς «ιστός με καραμέλα» - σας παρέχουν πληροφορίες που είναι ήδη διαθέσιμες μέσω του προγράμματος περιήγησής σας;
Και τι είναι αυτό που είναι καινοτόμο; Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν εγκαθιστούν δημοφιλείς εφαρμογές επειδή είναι υπέροχο λογισμικό, αλλά λόγω του αριθμού άλλων συνδρομητών. Οι ίδιοι οι χρήστες έχουν εμπορευματοποιηθεί.
Ο μύθος της καινοτομίας
Οι περισσότερες εφαρμογές ενημερώνονται συνεχώς, αλλά ποτέ δεν είναι πραγματικά καινοτόμες. Και συχνά, δεν κατανοούμε πραγματικά τις επιπτώσεις αυτών των ενημερώσεων. Για παράδειγμα, εάν πατήσετε το Ενημέρωση εφαρμογής, το λογισμικό ξαφνικά θα έχει το δικαίωμα να έχει πρόσβαση στις φωτογραφίες ή τις επαφές στο τηλέφωνό σας και να τις χρησιμοποιεί με οποιονδήποτε τρόπο θεωρεί κατάλληλο ο προγραμματιστής;
Συχνά, δεν έχουμε καμία εικόνα για το ποιες εφαρμογές, και οι εταιρείες πίσω από αυτές, θέλουν να κάνουν με τις πληροφορίες μας. Δεν μπορούμε να κοιτάξουμε κάτω από την κουκούλα και δεν μπορούμε να εμποδίσουμε αυτά τα πράγματα να συμβούν.
Αλλά γιατί δεν πρέπει οι χρήστες να μπορούν να περιορίζουν ή να χορηγούν άδειες εφαρμογών όποτε το επιθυμούν; Μήπως αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε στη μέση μιας υστερίας εφαρμογών τύπου Tamagotchi;
Οι ομοιότητες είναι ασυνήθιστες - οι εφαρμογές μας ζητούν να τις ταΐσουμε, να παίξουμε μαζί τους και όταν δεν μπορούμε να ενοχλούμαστε πια, καταλήγουν στη γωνία του δωματίου συλλέγοντας σκόνη. Πόσες εφαρμογές έχετε στο τηλέφωνό σας και πόσες χρησιμοποιείτε πραγματικά;
Επειδή οι εγγενείς εφαρμογές είναι ένα αυτοεξυπηρετούμενο επιχειρηματικό μοντέλο, δεν ευνοούν την καινοτομία. Στην πραγματικότητα, το περιορίζουν.
Επόμενη σελίδα: διαλειτουργικότητα, εφαρμογές ιστού και ανοιχτό μέλλον
